نقاشی میتواند به عنوان ابزاری قدرتمند برای بیان احساسات و کاهش اضطراب در کودکان عمل کند. ایجاد فضایی امن و بدون قضاوت، کلید تشویق کودکان به آزادانه نقاشی کشیدن است.
جمیله آقازاده روانشناس حوزه کودک معتقد است: “والدین فضایی راحت و امن برای نقاشی کودکان فراهم کنند. در این فضا، کودک باید بتواند بدون ترس از قضاوت یا انتقاد، احساسات خود را بروز دهد. به جای اشاره به اشتباهات یا کموکاستیهای نقاشی، بهتر است از کودک سوالاتی مانند “دوست داری درباره نقاشیات برایم بگویی؟” یا “این نقاشی چه احساسی را نشان میدهد؟” پرسیده شود. این روش به کودک کمک میکند تا از هنر به عنوان ابزاری برای بیان درونیات خود استفاده کند.”
آقازاده افزود: “یکی از مؤثرترین راهها برای تشویق کودکان به نقاشی کشیدن، مشارکت خانواده در این فعالیت است. وقتی والدین یا خواهر و برادرها در کنار کودک نشسته و همگی با هم نقاشی میکنند، این کار نه تنها به کاهش استرس کودک کمک میکند، بلکه تبدیل به یک فعالیت گروهی لذتبخش برای تمام اعضای خانواده میشود. این همراهی باعث میشود کودک احساس امنیت و تعلق بیشتری کند و با اشتیاق بیشتری به نقاشی بپردازد.”
این روانشناس حوزه کودک در ادامه تأکید میکند که بهتر است به کودکان اجازه داده شود تا به صورت آزادانه و بدون موضوع از پیش تعیین شده نقاشی بکشند. نقاشی آزاد به کودک این امکان را میدهد که آنچه را در ذهن و قلبش میگذرد، بدون محدودیت بر روی کاغذ بیاورد. این روش به خصوص برای کودکانی که در بیان کلامی احساسات خود مشکل دارند، میتواند راهی مؤثر برای برونریزی هیجانات و کاهش تنشهای درونی باشد.”
جمیله آقازاده در پایان یادآور شد: “نقاشی کردن منظم میتواند به عنوان روشی غیر دارویی برای مدیریت استرس و اضطراب در کودکان عمل کند. والدین و مربیان با فراهم آوردن ابزارهای نقاشی متنوع و فضایی امن، میتوانند به کودکان کمک کنند تا از این هنر به عنوان ابزاری برای خودشناسی و آرامش استفاده کنند. به یاد داشته باشید که هر خط و رنگی که کودک بر روی کاغذ میآورد، پنجرهای است به دنیای درونی او که نیاز به دیده شدن و درک شدن دارد.”