در عصری که آموزش سنتی به تنهایی پاسخگوی نیازهای یادگیری کودکان نیست، گردشهای علمی به عنوان یک روش آموزشی مؤثر و ماندگار خودنمایی میکنند.
سمیرا سادات میرطاهری مربی پیشدبستانی که تجربه حضور در یکی از کارگاههای مرکز تربیت و یادگیری کودک را نیز در کولهبار خود دارد با بیان این مطلب گفت: “کودکان در محیط بیرون از کلاس با مشاهده، مصاحبه، نمونهبرداری و فعالیتهای گروهی، مفاهیم را بهصورت عینی تجربه میکنند. این روش نهتنها همکاری و نشاط را افزایش میدهد، بلکه آموختهها را برای مدتها در ذهن آنها نگه میدارد. لذا مربیان برای بهرهبرداری حداکثری، باید پیش از گردش، مفاهیم مرتبط را آموزش دهند و پس از آن نیز با بحث و جمعبندی، یادگیری را تثبیت کنند. یک ساعت آموزش قبل از گردش و یک ساعت بحث بعد از آن، تأثیر این تجربه را چند برابر میکند.”
وی که تجربه فعالیت در منطقه ۱۷ شهر تهران را با خود به همراه دارد در ادامه تأکید کرد: “طبیعت بهترین آزمایشگاه برای کودکان است. پرندگان، حشرات، کوهها و درختان همگی کنجکاوی ذاتی آنها را برمیانگیزند و آنها را به کاوشگران کوچک تبدیل میکنند.”
با این حال، او به چالشهای پیشرو نیز اشاره میکند: “امروزه با توجه به مشکلات رفتاری برخی کودکان و نگرانیهای ایمنی، همراهی خانوادهها و همکاری اولیا ضروری است. بدون این حمایت، اجرای یک گردش علمی مؤثر سخت خواهد بود. متأسفانه در پیشدبستانی، عواملی مانند:
– ترس از حوادث احتمالی
– کمبود وقت و هزینه
– عدم همکاری کادر اجرایی
– نگرش نادرست برخی خانوادهها
اجرای این برنامهها را با دشواری مواجه کرده است. البته با وجود این چالشها، ارزش آموزشی و هیجان گردشهای علمی به قدری بالاست که باید برای رفع موانع آن تلاش کنیم.”
میرطاهری در پایان یاداور شد: “کارشناسان معتقدند که تلفیق آموزش، طبیعت و بازی نهتنها اشتیاق کودکان به یادگیری را افزایش میدهد، بلکه مهارتهای اجتماعی و شناختی آنها را نیز تقویت میکند.”