نقاشی یکی از ابزارهای مهم برای بیان ایدهها، تخیلات و احساسات کودکان است. مربیان و والدین میتوانند با فراهم کردن محیطی امن و حمایتگر، به کودکان کمک کنند تا آنان بدون ترس از قضاوت، افکار و آرزوهای خود را از طریق نقاشی به تصویر بکشند.
دکتر اصغر شمسیپور، روانشناس، مشاور و روان درمانگر در خصوص نقش مهم نقاشی در زندگی کودکان گفت: “در این راستا، معرفی موضوعات متنوع مانند تعطیلات، سفرهای خیالی و شخصیتهای داستانی میتواند خلاقیت کودکان را تقویت کند. همچنین، اختصاص زمان کافی به این فعالیت و پرسیدن سؤالات باز مانند «چه داستانی پشت این تصویر وجود دارد؟» باعث میشود که کودکان درباره آثار خود صحبت کنند و ایدههایشان را بهتر بیان کنند.”
این متخصص حوزه روانشناسی در باره تقویت مهارتهای اجتماعی و ارتباطی از طریق نقاشی نیز افزود: “نقاشی نهتنها راهی برای بیان خلاقیت فردی است، بلکه میتواند مهارتهای اجتماعی کودکان را نیز تقویت کند. مربیان میتوانند با تشویق کودکان به مشاهده و تبادل نظر درباره آثار یکدیگر، فضایی برای گفتگو و تعامل اجتماعی ایجاد کنند. فعالیتهای گروهی مانند نقاشی دستهجمعی نیز به کودکان کمک میکند تا مهارتهای همکاری و تیمی خود را تقویت کنند.”
شمسیپور در باره نقاشی به عنوان ابزار شناخت درونیات و خواستههای کودک نیز گفت: “مربیان و والدین میتوانند با تحلیل جزئیات نقاشیهای کودکان، احساسات و نیازهای درونی آنها را شناسایی کنند. رنگهایی که کودک انتخاب میکند، موضوعاتی که در نقاشیهایش به تصویر میکشد و سبک نقاشی او میتواند نشاندهنده احساسات یا تجربیات شخصیاش باشد. این مشاهدات به مربیان کمک میکند تا در صورت لزوم، حمایت عاطفی بیشتری به کودک ارائه دهند و در حل مشکلات احتمالی به او کمک کنند.”
وی همچنین در زمینه نقش نقاشی در درک و مدیریت احساسات کودکان هم خطاب به مربیان تأکید کرد: “مربیان با تجربه میتوانند از طریق نقاشی، احساسات کودکان را درک کرده و به آنها کمک کنند. گوش دادن فعال به توضیحات کودک درباره نقاشیاش، تفسیر بدون قضاوت و استفاده از زبان بدن مثبت از جمله راهکارهایی است که میتواند کودک را به بیان احساساتش تشویق کند. این فرآیند به کودکان کمک میکند تا با احساسات خود بهتر ارتباط برقرار کنند و آنها را به شیوهای سالم مدیریت کنند.”
او در پایان گفت: “نقاشی تنها یک فعالیت سرگرمکننده نیست؛ بلکه ابزاری ارزشمند برای رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی کودکان محسوب میشود. مربیان و والدین با ایجاد فضایی حمایتی و مشارکتی میتوانند از این ابزار برای پرورش خلاقیت، تقویت مهارتهای ارتباطی و کمک به درک احساسات کودکان بهره ببرند.”