گردش علمی، آزمایشگاه زنده برای پرورش خلاقیت است

پژوهش‌ها نشان می‌دهد ترکیب هیجان، کشف و تعامل عملی در گردش‌های علمی نه‌تنها یادگیری را عمیق‌تر می‌کند، بلکه اشتیاق دائمی به علم‌آموزی را در کودکان نهادینه می‌سازد.

فاطمه سادات سجادی نیا ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی که از تجربه فعالیت در پیش‌دبستانی و دوره ابتدایی برخوردار است در باره اهمیت و تاثیر گردش علمی گفت: “یافته‌های جدید در حوزه تعلیم و تربیت نشان می‌دهد گردش‌های علمی زمانی بیشترین تأثیر را دارند که بتوانند همزمان ابعاد شناختی، اجتماعی و هیجانی کودکان را فعال کنند. حافظه هیجانی یکی از ماندگارترین انواع حافظه است. وقتی یادگیری با هیجان همراه شود، تأثیر آن چند برابر می‌شود.”

به گفته این کارشناس مقایسه یادگیری از طریق خواندن صرف با یادگیری از طریق لمس کردن، ساختن و تجربه مستقیم، به وضوح برتری روش دوم را نشان می‌دهد. در روش دوم، چندین سیستم حافظه به طور همزمان فعال می‌شوند که این امر ماندگاری یادگیری را به شدت افزایش می‌دهد. وی برای ایجاد گردش‌های علمی مؤثر پیشنهاد می‌کند: “مربیان و والدین باید فضایی ایجاد کنند که کودکان در آن بتوانند بسازند، کشف کنند و به دنبال پاسخ سؤالات خود بگردند. مهم است که این تجربه فقط محدود به هیجان شادی نباشد، بلکه هیجان‌های دیگری مانند کنجکاوی، تحمل ابهام و حتی ترس کنترل‌شده را نیز شامل شود.”

سجادی نیا در پایان تأکید می‌کند: “چنین تجربه‌های جامعی می‌تواند علاقه مادام‌العمر به علم و یادگیری را در کودکان ایجاد کند، امری که در روش‌های سنتی آموزش کمتر محقق می‌شود.”