جمع جزء 0 تومان
در دنیای پرهیاهوی امروز که کودکان نیز از فشارها و استرس‌های مختلف در امان نیستند، “نقاشی” به عنوان زبانی صلح‌آمیز، آرام و در عین حال قدرتمند، می‌تواند ابزاری مؤثر برای تخلیه و بیان احساسات ناپیدای کودکان باشد.
جمیله آقازاده، کارشناس هنر‌درمانی، در گفت‌وگویی با سایت تربیت و یادگیری به بررسی اثرات مثبت نقاشی بر سلامت روان کودکان پرداخت. او با اشاره به اهمیت نقاشی در فرآیند رشد عاطفی و ارتباطی کودکان در شرایط نگرانی و بحران گفت: “کودکان در شرایط استرس‌زا، معمولاً در بیان کلامی احساسات خود با مشکل روبه‌رو هستند. نقاشی به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا هیجانات ناخوشایند مانند خشم، غم و ترس را از طریق رنگ‌ها، اشکال و خطوط به تصویر بکشند.”
وی افزود: “زمانی که کودک تحت فشار روحی قرار می‌گیرد، اغلب توانایی تنظیم هیجانات خود را از دست می‌دهد. هنر‌درمانی، به‌ویژه نقاشی، به کودک کمک می‌کند تا نه‌تنها احساساتش را شناسایی و بازتاب دهد، بلکه با آن‌ها ارتباطی سالم‌تر و عمیق‌تر برقرار کند.”
آقازاده با تأکید بر اینکه هنر نوعی بیان غیرکلامی مؤثر است، ادامه داد: “هنر ابزار فوق‌العاده‌ای برای بیان احساساتی است که شاید در قالب واژه‌ها نگنجند. کودک با خلق آثار هنری، نه‌تنها هیجان‌های خود را تخلیه می‌کند بلکه راهی برای کنترل آن‌ها می‌یابد و به نوعی به سازگاری روانی بهتری دست پیدا می‌کند.”
این کارشناس حوزه روانشناسی در بخش دیگری از سخنانش گفت: “نقاشی، اعتماد به نفس و خودباوری را در کودک افزایش می‌دهد. همچنین می‌تواند تفکر خلاقانه و قدرت تخیل او را پرورش دهد، که این خود عامل مؤثری در بهبود روابط اجتماعی و آمادگی برای برقراری ارتباط با دیگران است.”
او در پایان تأکید کرد: “مسیر استفاده از نقاشی برای رشد روانی کودک باید هدفمند و با هدایت مربی یا والدین همراه باشد تا کودک در محیطی امن و حمایتی، احساساتش را بدون ترس و قضاوت بیان کند. در چنین شرایطی، نقاشی نه فقط یک سرگرمی، بلکه ابزاری برای رشد روانی، شناخت خود و برقراری ارتباطی عمیق‌تر با جهان پیرامون کودک خواهد بود. نقاشی، بیش از آنکه فقط بازی با رنگ‌ها باشد، مسیری است برای شفای روح و ساختن پلی از احساسات خاموش به سمت درک و ارتباط. کودکی که می‌آموزد با رنگ حرف بزند، روزی با دل سخن خواهد گفت.”