گردش علمی فرصتی برای تقویت حواس از طریق تجسس در محیط است

تقویت حواس از راه مشاهده، توجه به جزییات و تجسس در محیط پیرامون شکل می‌گیرد. اگر کودکان را در محیط‌های آزاد قرار داده و اجازه آزمون و خطا به آن‌ها بدهیم، اعتماد به نفس نوآموزان افزایش یافته و یادگیری عمیق صورت خواهد گرفت.

مهناز صادقی کارشناس ارشد آموزش و روانشناسی کودکان استثنایی که از سال‌ها تجربه تدریس و مدیریت در حوزه کودکان برخوردار است با بیان این مطلب در خصوص اهمیت گردش علمی برای نوآموزان گفت: “مناسب‌ترین نوع گردش علمی برای کودکان ۵ و ۶ ساله، انجام فعالیت در محیط‌های بی‌خطر و امن همراه با بازی و شادی است. در گردش‌های علمی، یادگیری از مرحله دانش به درک و فهم خواهد رسید و طرحواره‌های ذهنی بچه‌ها در این فعالیت است که نقش‌های ماندگاری از درک صحیح مسائل را رقم خواهد زد.”

وی که در حال حاضر مربی و مدیر یک مرکز پیش دبستانی است و از سال‌ها تجربه مشاوره در این حوزه برخوردار می‌باشد به یکی از تجربه‌های خود اشاره کرد و افزود: “زمانی که مربی به شیوه  پرسش و پاسخ یا همان بارش فکری فعالیت تربیت و یادگیری را دنبال می‌کند، جواب‌های بچه‌ها بیشتر از خاطراتی است که با اطرافیان خود در جاهای مختلف داشته‌اند. زمانی که مربی نوآموزان را به گردش علمی یا اردو می‌برد، کودکان تجربه‌هایی را کسب می‌کنند که تا همیشه در ذهن آنان باقی می‌ماند و همواره از این خاطرات به خوبی یاد می‌کنند و مربی نیز می‌تواند از همین نکته‌ها در مسیر تربیت و یادگیری بچه‌ها به درستی استفاده کند.”

نقاشی، امکانی مفید برای بیان ایده‌ها و احساسات کودکان

نقاشی یکی از ابزارهای مهم برای بیان ایده‌ها، تخیلات و احساسات کودکان است. مربیان و والدین می‌توانند با فراهم کردن محیطی امن و حمایتگر، به کودکان کمک کنند تا آنان بدون ترس از قضاوت، افکار و آرزوهای خود را از طریق نقاشی به تصویر بکشند.

دکتر اصغر شمسی‌پور، روانشناس، مشاور و روان درمانگر در خصوص نقش مهم نقاشی در زندگی کودکان گفت: “در این راستا، معرفی موضوعات متنوع مانند تعطیلات، سفرهای خیالی و شخصیت‌های داستانی می‌تواند خلاقیت کودکان را تقویت کند. همچنین، اختصاص زمان کافی به این فعالیت و پرسیدن سؤالات باز مانند «چه داستانی پشت این تصویر وجود دارد؟» باعث می‌شود که کودکان درباره آثار خود صحبت کنند و ایده‌هایشان را بهتر بیان کنند.”

این متخصص حوزه روانشناسی در باره تقویت مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی از طریق نقاشی نیز افزود: “نقاشی نه‌تنها راهی برای بیان خلاقیت فردی است، بلکه می‌تواند مهارت‌های اجتماعی کودکان را نیز تقویت کند. مربیان می‌توانند با تشویق کودکان به مشاهده و تبادل نظر درباره آثار یکدیگر، فضایی برای گفتگو و تعامل اجتماعی ایجاد کنند. فعالیت‌های گروهی مانند نقاشی دسته‌جمعی نیز به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های همکاری و تیمی خود را تقویت کنند.”

شمسی‌پور در باره نقاشی به عنوان ابزار شناخت درونیات و خواسته‌های کودک نیز گفت: “مربیان و والدین می‌توانند با تحلیل جزئیات نقاشی‌های کودکان، احساسات و نیازهای درونی آن‌ها را شناسایی کنند. رنگ‌هایی که کودک انتخاب می‌کند، موضوعاتی که در نقاشی‌هایش به تصویر می‌کشد و سبک نقاشی او می‌تواند نشان‌دهنده احساسات یا تجربیات شخصی‌اش باشد. این مشاهدات به مربیان کمک می‌کند تا در صورت لزوم، حمایت عاطفی بیشتری به کودک ارائه دهند و در حل مشکلات احتمالی به او کمک کنند.”

وی همچنین در زمینه نقش نقاشی در درک و مدیریت احساسات کودکان هم خطاب به مربیان تأکید کرد: “مربیان با تجربه می‌توانند از طریق نقاشی، احساسات کودکان را درک کرده و به آن‌ها کمک کنند. گوش دادن فعال به توضیحات کودک درباره نقاشی‌اش، تفسیر بدون قضاوت و استفاده از زبان بدن مثبت از جمله راهکارهایی است که می‌تواند کودک را به بیان احساساتش تشویق کند. این فرآیند به کودکان کمک می‌کند تا با احساسات خود بهتر ارتباط برقرار کنند و آن‌ها را به شیوه‌ای سالم مدیریت کنند.”

او در پایان گفت: “نقاشی تنها یک فعالیت سرگرم‌کننده نیست؛ بلکه ابزاری ارزشمند برای رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی کودکان محسوب می‌شود. مربیان و والدین با ایجاد فضایی حمایتی و مشارکتی می‌توانند از این ابزار برای پرورش خلاقیت، تقویت مهارت‌های ارتباطی و کمک به درک احساسات کودکان بهره ببرند.”

عادت به ورق زدن مجله، شوق به مطالعه را افزایش می‌دهد

در دنیای پرشور و رنگارنگ کودکان پیش‌دبستانی، یک مجله مناسب می‌تواند به ابزاری جادویی تبدیل شود که نه تنها سرگرمی و شادی به همراه می‌آورد، بلکه پایه‌های مهارت‌های تحصیلی، اجتماعی و عاطفی را برای ورود به مدرسه تقویت کند.

مژگان السادات فلاحتی مربی باتجربه مجموعه آموزشی جوادالائمه شهر یزد که مدرک کارشناسی آموزش ابتدایی دارد در باره ضرورت وجود نشریات ویژه نوآموزان معتقد است: “وجود چنین نشریه‌هایی همچون فصلنامه پاپالو فرصت خوبی فراهم می‌آورد تا مهارت‌های زبانی کودکان توسعه پیدا کند. با قرار گرفتن در معرض داستان‌ها، شعرها و واژگان جدید، کودکان به صورت غیرمستقیم مهارت‌های خواندن و صحبت کردن خود را تقویت می‌کنند. همچنین تصاویر جذاب، فعالیت‌های هنری و داستان‌های تخیلی، ذهن کودکان را به دنیای بی‌انتهای خلاقیت می‌برد.
وجود موضوعات متنوع علمی، اجتماعی و فرهنگی در مجله‌ها، دانش عمومی کودکان را نیز افزایش می‌دهد. علاوه بر این اشتراک‌گذاری محتوای مجله با دوستان و خانواده، همکاری و تعامل اجتماعی را در کودکان پرورش می‌دهد. یکی از نکات مهم که نباید از آن غافل باشیم این است که عادت به ورق زدن صفحات و کشف مطالب جدید، کودکان را از همان سنین پایین به کتاب و مطالعه علاقه‌مند می‌کند.”

این مربی که دو دهه تجربه کار در حوزه پیش دبستانی دارد در ادامه افزود: “مجله برای کودکان پیش‌دبستانی فقط یک وسیله سرگرمی نیست، بلکه یک ابزار یادگیری همه‌جانبه است که می‌تواند پایه‌های موفقیت آن‌ها در مدرسه و زندگی را تقویت کند. وقتی یک کودک پیش‌دبستانی متوجه می‌شود که صاحب یک مجله مخصوص خودش است، احساسات عمیق و مثبتی در او شکل می‌گیرد. از جمله این احساسات می‌توانم به موارد زیر اشاره کنم:

✅ احساس مالکیت و افتخار: کودک با داشتن مجله‌ای که متعلق به خودش است، حس استقلال و ارزشمندی پیدا می‌کند.
✅ خلاقیت بی‌حدومرز: آزادی در استفاده از مجله (نقاشی کردن، داستان ساختن، یا حتی نمایش دادن آن به دیگران) باعث شکوفایی خلاقیت می‌شود.
✅ مسئولیت‌پذیری: مراقبت از مجله و استفاده درست از آن، اولین قدم‌ها در یادگیری مسئولیت‌پذیری است.
✅ شادی و هیجان: هر شماره جدید یک دنیای تازه برای کشف کردن است و این موضوع اشتیاق یادگیری را در کودکان افزایش می‌دهد.
✅ ارتباط اجتماعی قوی‌تر: کودکان دوست دارند درباره مطالب مجله با دوستان و خانواده صحبت کنند، که این امر مهارت‌های گفت‌وگو و تعامل را تقویت می‌کند.”

فلاحتی سپس در ادامه به نقش کلیدی مجله در آماده‌سازی کودکان برای مدرسه اشاره کرد و یادآور شد: “یکی از مهم‌ترین مزایای مجله‌های کودکانه، کمک به آمادگی نوآموزان برای ورود به دبستان است. این مجله‌ها با روش‌های غیرمستقیم و جذاب، مهارت‌های ضروری را در کودکان تقویت می‌کنند. آشنایی با حروف و کلمات از طریق داستان‌های ساده و تصاویر جذاب و تمرین نوشتن با فعالیت‌های خط‌چین و رنگ‌آمیزی از جمله این موارد است. گوش دادن به داستان‌های خوانده شده توسط والدین یا مربی و بیان نظر و احساسات درباره مطالب مجله به تقویت مهارت‌های شنیداری و گفتاری آنان کمک می‌کند. همچنین یادگیری مفاهیم اولیه ریاضی و علوم مانند شمارش اعداد با کمک تصاویر و آشنایی با حیوانات، طبیعت و پدیده‌های علمی ساده از دیگر ویژگی‌های مثبت کار با مجلات است. یک مربی توانمند به واسطه معماها و بازی‌های فکری موجود در مجله‌ها و تشویق به پرسشگری و کنجکاوی، به پرورش تفکر انتقادی و حل مسئله در کودکان کمک می‌کند. شناخت احساسات از طریق داستان‌های مرتبط و یادگیری همکاری، احترام و دوستی نیز باعث رشد مهارت‌های عاطفی-اجتماعی بچه‌ها می‌شود. ”

این مربی حوزه آموزش پیش‌دبستانی در ادامه تأکید کرد: “کودکانی که قبل از مدرسه با مجله‌های آموزشی کار کرده‌اند، معمولاً در کلاس اول با اعتمادبه‌نفس بیشتری حاضر می‌شوند و سریع‌تر با محیط مدرسه ارتباط برقرار می‌کنند. در دنیای امروز که کودکان از سنین پایین با فضاهای دیجیتالی احاطه شده‌اند، مجله‌های فیزیکی و جذاب می‌توانند پل ارتباطی بین بازی و یادگیری باشند. این نشریات نه‌تنها لحظات شادی را برای کودکان می‌سازند، بلکه آن‌ها را برای چالش‌های آینده آماده می‌کنند.”

وی در پایان خطاب به والدین و سایر مربیان در نقاط مختلف کشور گفت: “برای هر کودک پیش‌دبستانی حداقل یک مجله مناسب مانند فصلنامه پاپالو تهیه کنید.  همراه کودک مجله را بخوانید و درباره مطالب آن گفت‌وگو کنید. از نوآموزان بخواهید داستان‌های مجله را برایتان بازگو کند یا نقاشی‌های جدید بکشد. همچنین مجله را به بخشی از برنامه زندگی کودک تبدیل کنید تا انتظار کشیدن برای شماره بعدی، شوق یادگیری را در او افزایش دهد. به این ترتیب، هر شماره از یک مجله کودکانه می‌تواند گامی کوچک اما مؤثر در مسیر رشد و موفقیت کودکان باشد.”

خواندن مشارکتی؛ راهکاری طلایی برای تقویت رابطه والد و کودک

خواندن مشترک مجلات کودکانه توسط والدین و خردسالان می‌تواند نه‌تنها مهارت‌های یادگیری را تقویت کند، بلکه رابطه عاطفی بین والدین و کودکان را نیز عمیق‌تر سازد.

فریده گل‌حسنی مدیر کتابخانه عمومی ادیب بجنوردی در روستای گریوان شهرستان بجنورد استان خراسان شمالی درباره فواید خواندن مشارکتی مجلات کودک معتقد است: “وقتی والدین و کودک با هم مجله‌ای مانند فصلنامه پاپالو را می‌خوانند، در واقع فضایی برای گفت‌وگو، همکاری و یادگیری مشترک ایجاد می‌کنند. این فعالیت ساده می‌تواند تأثیر شگفت‌انگیزی بر رشد زبانی، شناختی و عاطفی کودک داشته باشد. در این فرآیند، کودک نه‌تنها محتوای آموزشی را یاد می‌گیرد، بلکه ارزش‌های خانوادگی و ارتباطات اجتماعی را نیز از والدین خود می‌آموزد.”

این کتابدار علاقمند به ترویج فعالیت‌های مطالعاتی که از کودکان پیش‌دبستانی تا دانش‌آموزان دبیرستانی از کتابخانه او در داخل روستا استقبال می‌کنند در ادامه افزود: “محتوای تعاملی مجلات مانند داستان‌های گفت‌وگو محور، نمایشنامه‌های ساده و فعالیت‌های کاردستی، فرصت‌های بی‌نظیری برای تعامل کیفیت‌بخش بین والدین و کودکان را فراهم می‌کند. این فعالیت‌های مشترک نه‌تنها مهارت‌های اجتماعی کودک را تقویت می‌کند، بلکه به والدین کمک می‌کند شناخت بهتری از علایق و توانایی‌های فرزندشان پیدا کنند. به‌ویژه فعالیت‌های عملی مانند کاردستی‌ها می‌توانند به ابزاری ارزشمند برای سنجش رشد مهارت‌های حرکتی کودک تبدیل شوند.”

این کارشناس با اشاره به تأثیرات روان‌شناختی این فعالیت اضافه کرد: “خواندن مشترک مجلاتی مثل پاپالو می‌تواند به کاهش اضطراب کودکان کمک کند و احساس امنیت عاطفی را در آن‌ها تقویت نماید. وقتی کودک می‌بیند والدینش با علاقه و تمرکز وقت خود را به او اختصاص می‌دهند، احساس ارزشمندی می‌کند و این موضوع تأثیر عمیقی بر عزت‌نفس او خواهد داشت. از طرفی، این فعالیت مشترک می‌تواند استرس والدین را نیز کاهش دهد و فضای خانه را شادتر کند.”

وی با اشاره به چالش‌های دنیای دیجیتال امروز تأکید کرد: “در عصر حاضر که والدین و کودکان هر دو زمان زیادی را با دستگاه‌های دیجیتال می‌گذرانند، فعالیت‌های مشترک حول محتوای مجلات می‌تواند فضایی برای ارتباط واقعی و چهره‌به‌چهره ایجاد کند. این ارتباط نه‌تنها برای کودکان مفید است، بلکه به والدین کمک می‌کند از فشارهای دنیای دیجیتال فاصله بگیرند. جالب اینجاست که بسیاری از والدین گزارش می‌دهند این زمان‌های مشترک مطالعه، به بهترین خاطرات خانوادگی آن‌ها تبدیل می‌شود.”

این کارشناس در پایان توصیه‌هایی ارائه داد و تأکید کرد: “والدین بهتر است زمان‌های مشخصی را به خواندن مجلات برای کودکان اختصاص دهند. این کار می‌تواند قبل از خواب یا در قالب یک برنامه هفتگی منظم باشد. مهم این است که این فعالیت به صورت مستمر و با حضور فعال هر دو طرف انجام شود. بهتر است والدین هنگام مطالعه، از پرسش‌های باز استفاده کنند و به کودک فرصت اظهارنظر بدهند. آنها همچنین می‌توانند با تغییر صدا برای شخصیت‌های مختلف داستان، جذابیت فعالیت را افزایش دهند.”

قصه‌هایی که معجزه‌آسا شخصیت کودک را می‌سازند

وقتی مادری در سکوت شب، کتاب قصه‌ای را باز می‌کند و با نرمی صدایش کودک را به سفری خیالی می‌برد، بیشتر از آن‌که لحظه‌ای برای خواباندن کودک باشد، فرصتی  برای ساختن آینده‌ کودک اوست.

الناز بابایی آموزگار دوره ابتدایی که در مدارس تبریز برای کودکان تدریس می‌کند معتقد است قصه‌گویی والدین برای کودکان پیش‌دبستانی آثار بسیار جالب و شگفت‌انگیزی دارد که این کار باعث می‌شود تا نوآموزان از گسترش واژگان و تخیل تا پرورش شخصیت و آموزش، به سمت و سویی حرکت کنند که آنان را بی‌نیاز از نصیحت کند. این معلم و مربی که بنا دارد در ادامه فعالیت‌های آموزشی خود در سال‌های آینده وارد حوزه تربیت و یادگیری کودک در دوره پیش‌دبستانی شود در همین رابطه می‌گوید: “در دنیای پرهیاهوی امروز که تکنولوژی و سرگرمی‌های سریع، ارتباط‌های عاطفی را کم‌رنگ کرده‌اند، هنوز چیزی وجود دارد که می‌تواند رابطه‌ای عمیق، آموزنده و انسانی میان والد و کودک ایجاد کند که همانا قصه‌گویی است.”

این آموزگار و مربی با سابقه‌ در حوزه‌ آموزش و پرورش کودک در ادامه از نقش تأثیرگذار قصه‌خوانی والدین برای کودکان پیش‌دبستانی یاد کرد و افزود: “وقتی پدر یا مادر برای کودک قصه می‌خواند، در واقع پلی میان دنیای خیال کودک و دنیای واژه‌ها می‌سازد. این کار، آثار عمیقی بر زبان، ذهن، و احساسات کودک می‌گذارد.”

او در ادامه توضیح می‌دهد که گوش دادن به قصه، پیش از آن‌که کودک توانایی خواندن و نوشتن را به دست آورد، باعث تقویت مهارت‌های زبانی او می‌شود. کودک با واژه‌های جدید، ساختار جمله‌ها، و لحن بیان آشنا می‌شود و این تجربه، پایه‌ای برای مهارت‌های ارتباطی آینده‌ اوست. اما اثرات قصه‌گویی تنها به زبان محدود نمی‌شود. تخیل، خلاقیت، و حتی اعتماد به نفس کودک نیز در این مسیر پرورش می‌یابد. کودک هنگام شنیدن قصه، شخصیت‌ها را در ذهنش می‌سازد، ماجراها را دنبال می‌کند و خودش را جای شخصیت‌ها می‌گذارد. این تخیل، مقدمه‌ای برای خلاقیت در آینده است.”

یکی از نکات برجسته‌ای که این مربی به آن اشاره می‌کند، نقش قصه در تقویت پیوند عاطفی میان کودک و والدین است: “در آغوش پدر یا مادر، وقتی قصه‌ای شنیدنی روایت می‌شود، کودک احساس امنیت و عشق را تجربه می‌کند؛ تجربه‌ای که هیچ ابزار دیجیتالی نمی‌تواند جایگزینش شود. جالب آن‌جاست که قصه‌خوانی صرفاً فرآیندی یک‌طرفه نیست. من بارها دیده‌ام که کودکان بعد از شنیدن مداوم قصه، خودشان هم قصه‌گو می‌شوند. آن‌ها می‌خواهند تجربه‌ خلق را زندگی کنند، داستان‌هایی از ذهن‌شان تعریف می‌کنند، شخصیت می‌سازند، نقاشی می‌کشند، حتی گاهی تلاش می‌کنند آن‌ها را بنویسند.”

او این پدیده را نتیجه‌ طبیعی قصه‌شنیدن می‌داند؛ فرآیندی که باعث تقویت زبان، تخیل، اعتماد به نفس و حس ارزشمندی کودک می‌شود. الناز بابایی می افزاید: “وقتی کودک می‌بیند که پدر و مادر با علاقه به حرف‌ها و داستان‌هایش گوش می‌دهد، حس می‌کند مهم است و صدایش شنیده می‌شود. این خودباوری، یک سرمایه‌ روانی ارزشمند است.”

اما شاید مهم‌ترین بخش گفت‌وگو با این معلم مجرب به بُعد تربیتی قصه برمی‌گردد. به گفته‌ این مربی، کودکان پیش‌دبستانی معمولاً با آموزش‌های مستقیم ارتباط برقرار نمی‌کنند، اما وقتی مفاهیم اخلاقی و رفتاری در دل داستانی شیرین و ملموس روایت شود، آن را بهتر درک و به‌راحتی درونی می‌کنند. مثلاً وقتی کودک داستانی درباره‌ دوستی یا صداقت می‌شنود، بی‌آن‌که کسی به او بگوید “دروغ نگو”، متوجه می‌شود که راست‌گویی بهتر است. این نوع یادگیری، به دلیل ارتباط با احساس و تخیل کودک، ماندگارتر و اثربخش‌تر است.”

او در ادامه خاطره‌ای هم از دخترش تعریف می‌کند: “روزی برایش داستان خرگوشی را تعریف کردم که هر شب قبل از خواب مسواک می‌زد. چند روز بعد، خودش گفت: “منم می‌خوام مثل خرگوش کوچولو همیشه مسواک بزنم!” از آن به بعد، خودش بدون یادآوری می‌رفت سراغ مسواک. یک قصه‌ ساده، تبدیل شد به یک عادت خوب.”

در پایان این گفت‌وگو، بابایی با تأکید بر ارزش قصه‌گویی گفت: “قصه‌ها راهی هستند برای پرورش ذهن و دل کودک، نه فقط آموزش رفتار. والدین می‌توانند با تنها چند دقیقه وقت گذاشتن در روز، نه‌تنها رابطه‌ای صمیمی‌تر با کودک‌شان بسازند، بلکه شخصیت او را هم با زبانی لطیف و عاطفی، شکل دهند. شاید وقت آن رسیده که در عصر شتاب و تصویر، دوباره به کلمات بازگردیم؛ قصه‌هایی بخوانیم که هم شنیده شوند و هم در دل و ذهن کودکان ریشه بدوانند. قصه‌هایی که زندگی می‌سازند.”

مجلات کودک مکملی بی‌نظیر برای کتاب‌ها هستند

بلندخوانی مجلات توسط والدین، کودکان را با واژگان جدید، ساختار جملات و آهنگ زبان آشنا می‌کند. همچنین، ارتباط تصاویر با متن، درک مطلب و مهارت‌های پایه خواندن را بدون اجبار آموزش می‌دهد.

بهنوش بساک کاظمی مربی با سابقه کانون پرورش فکری در گفت‌وگویی با سایت مرکز تربیت و یادگیری کودک گفت: “مجلات کودک؛ ابزاری برای شکل‌دهی به دنیای خردسالان محسوب می‌شوند. کودکان در این سن در حساس‌ترین مرحله رشد شخصیتی و زبانی قرار دارند و لذا مجلات تصویری و جذاب، با زبان کودکانه و نگاه همسطح با آنها، دریچه‌ای امن به دنیای یادگیری و تخیل را برای آنها می‌گشایند.”

وی که ایده‌پرداز برگزاری جشنواره قصه‌گویی محیط زیست است در ادامه افزود: “کودکان ۴ تا ۶ سال به بازی، تکرار، تنوع و کشف نیاز دارند. مجلات با محتوای متنوعی مانند داستان‌های کوتاه، شعر، رنگ‌آمیزی و بازی‌های ساده، این نیازها را برآورده کرده و فضایی شاد و آموزنده خلق می‌کنند.”

کاظمی همچنین اضافه کرد: “هر صفحه از یک مجله کودکانه فرصتی برای یادگیری است. تصاویر و داستان‌ها به رشد شناختی کمک می‌کنند، شخصیت‌های داستانی همدلی را تقویت می‌کنند و فعالیت‌های گروهی، مفاهیم مشارکت را آموزش می‌دهند. همچنین، مجلات می‌توانند زمینه گفت‌وگوی والدین و کودکان را هم فراهم کنند.”

این کارشناس حوزه کودکان تأکید کرد: “مجلات به دلیل ساختار خود  و تنوع محتوایی، برای کودکان کم سن که دامنه توجه کوتاهی دارند، گزینه بسیار مناسبی به شمار می‌روند. با این حال، مجلات کودکانه همچون نشریه پاپالو  می‌توانند کودک را به سمت کتابخوانی در ادامه مسیر سوق دهند، نه اینکه جای آن را بگیرند.”

این مربی باتجربه معتقد است مجلات کودک با تنوع محتوایی و ساختار بخش‌بخش خود، برای گروه سنی ۴ تا ۶ سال جذاب‌ترند و می‌توانند به‌ عنوان‌ پل ارتباطی به دنیای کتابخوانی عمل کنند. او در پایان تأکید کرد: “به نظر می‌رسد مجلات کودک، با ترکیب خلاقانه آموزش و سرگرمی، نه‌ تنها ابزاری مؤثر برای رشد مهارت‌های زبانی و اجتماعی کودکان هستند، بلکه می‌توانند عشق به یادگیری را در سال‌های آینده زندگی آنها نهادینه کنند.”